„Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości, gdyż prawdziwe życie nie zależy od tego, co posiadamy, bez względu na to, jak bardzo jesteśmy bogaci” – Łk 12,15 (za ang.).
Mam nadzieję, że ponad wszystko cenimy „wiarę, rodzinę i przyjaciół”.
Życie nie polega ani na imponującym majątku, ani na godnych uwagi osiągnięciach. Życie jest najlepsze, gdy nasze relacje z innymi są właściwe, oparte na bojaźni Bożej. Niezrównanym bogactwem jest zadowolenie, jakie daje nam okazywanie miłości innym oraz świadomość, że jesteśmy kochani przez Boga, rodzinę i przyjaciół. Więcej przyjemności w życiu daje poznawanie i kochanie Boga oraz bliźnich, niż liczenie pieniędzy i powiększanie stanu posiadania.
Przypomnijmy sobie historię o Łazarzu i bogaczu Ewangelii Łukasza 16: (19) Był pewien bogaty człowiek. Nosił on szaty z purpury i najlepszego lnu, a na co dzień wystawnie ucztował. (20) Przy bramie jego dworu leżał natomiast pewien porzucony żebrak. Miał na imię Łazarz i cały pokryty był wrzodami. (21) Pragnął najeść się tym, co spadło ze stołu bogacza. Tak, nawet psy przychodziły, by lizać jego wrzody.
(22) W końcu żebrak zmarł, a aniołowie przenieśli go do miejsca, gdzie mógł cieszyć się szczęściem u boku Abrahama. Bogaty człowiek również zmarł i został pochowany. (23) A gdy w krainie umarłych doznawał udręki, podniósł oczy i zobaczył z daleka Abrahama oraz Łazarza u jego boku. (24) Ojcze Abrahamie — zawołał — zlituj się nade mną i poślij Łazarza, aby zanurzył w wodzie koniec swego palca i zwilżył mi język, gdyż cierpię w tym płomieniu. (25) Dziecko — odpowiedział Abraham — przypomnij sobie, że swoje dobro odebrałeś za życia, podobnie jak Łazarz zło. Teraz on doznaje tu pociechy, a ty cierpisz.
(26) A poza tym między nami a wami rozciąga się wielka przepaść, aby ci, którzy chcieliby przejść stąd do was, nie mogli, i aby stamtąd do nas nikt nie zdołał się przenieść. (27) Wtedy bogaty powiedział: Proszę cię więc, ojcze, abyś posłał go do domu mego ojca. (28) Mam bowiem pięciu braci. Niech im złoży świadectwo, aby chociaż oni nie trafili do tego miejsca udręki. (29) Abraham na to: Mają Mojżesza i proroków, niech ich słuchają. (30) Nie, ojcze Abrahamie — nie przestawał prosić bogaty — jeśli pójdzie do nich ktoś z umarłych, opamiętają się. (31) Wtedy Abraham powiedział: Jeśli Mojżesza i proroków nie słuchają, to choćby ktoś z umarłych powstał — nie dadzą się przekonać. – (Przekład Literacki)
W Ewangelii Mateusza 6,19-22 czytamy: (19) Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują się i kradną. (20) Gromadźcie sobie skarby w niebie. Tam ani mól, ani rdza nie niszczą. Tam też złodzieje nie włamują się i nie kradną. (21) Bo gdzie jest twój skarb — tam będzie i twoje serce. (22) Oko jest dla ciała niczym lampa. Jeśli twoim oczom niczego nie brakuje, całe twoje ciało jest jasne. – (Przekład Literacki)
W Jezus stwierdził wyraźnie i prosto: „Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie złodzieje nie włamują się i nie kradną. Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości, gdyż prawdziwe życie nie zależy od tego, co posiadamy, bez względu na to, jak bardzo jesteśmy bogaci” – Mt 6,20; Łk 12,15 (Przekład Literacki).
Życie nie polega na posiadaniu dóbr ani na osiągnięciach. Życie to bardziej relacje i satysfakcja z kochania innych oraz bycia kochanym przez Boga, rodzinę i przyjaciół.
Samotne życie nigdy nie będzie satysfakcjonujące. Bez względu na to, jak bardzo otaczamy się rzeczami – imponującym „kapitałem własnym” oraz godnymi pozazdroszczenia osiągnięciami i zdobyczami – zawsze będziemy próbowali wypełnić pustkę w swojej duszy rzeczami, które nie są i nie mogą być satysfakcjonujące. Bez radości i poczucia spełnienia nigdy nie poczujemy się naprawdę bogaci. Wiara, rodzina i przyjaźnie są prawdziwą miarą bogactwa, które rozjaśnia nasze dni i ogrzewa noce. Pieniądze absolutnie nie dają trwałej satysfakcji i zadowolenia.
Comments